Tuesday, September 21, 2004

உரு... உயிர்... உதிரம்


நன்றி திரு. மீனாக்ஸ்! குமுறிக் கொண்டிருக்கும்நெருப்பினை விசிறி விடுவது போல் இருந்ததுஇந்தப் புகைப்படம்! இந்த மனித வில்லைப்பார்க்கும்பொழுது என் மனத்தில் ஏற்படும் கிளர்ச்சி... சொல்லி மாளாது!

இது வெறும் வானவில்லாக எனக்குத்தோன்றவில்லை! ஒரு சமூகத்தின்
உரு... உயிர்... உதிரம்! இதே போன்ற ஒருசமூகத்தின் உரு... உயிர்... உதிரம், நான் என்று பெருமிதங்கொள்ளுவதற்கு முன்...

"
தெருவெல்லாம் தமிழ் முழக்கம் செய்ய வேண்டும்" எனபள்ளிகளுக்கிடையேயான பேச்சுப் போட்டியில் முழங்கியவனில்லை நான்! இயல்பாகவே ' மேடைப் பேச்சு' என்று பேச்சுக்காகக் கூட நான் பேசியதில்லை!

ஆனால், தமிழை '
ஒலி'க்கச் செய்யாவிடினும், 'கவிதை'யாக 'கற்பனை'யாகவெள்ளைத் தாட்களில் ' ஒளி'க்கச் செய்தவனாய் பள்ளி வயதில் இருந்தேனெனஎன் வீட்டுப் பரணிலிருக்கும் பரிசு பொருட்களும் சான்றிதழ்களும் கூறக்கேட்கிறேன்!

எல்லாம் பள்ளியோடு! எனது 'புண்'ணியம், கலைகளில் விருப்பங்கொண்டஎன்னை, பெற்றோர் 'பொறி'யியலில் சிக்க வைத்தனர்! இருப்பினும் என்ன? அங்கும் தமிழ் வேட்கை!

தமிழில் பேசினால் வேற்று கிரகத்தவனைப் போலப் பார்க்கும் அந்தக்கல்லூரியிலும் வெற்றிக் கொடி கட்டினோம் என்று ஒரு வரியில்சொல்லுவதற்கில்லை!

அந்த வெற்றியைக் காண தியாகம் செய்தவை -

முதல் கல் - உரு:(2002)

மூன்று மாதங்கள் முட்டி மோதி, கவிதைகளையும் கதைகளையும் தமிழில்தட்டச்சு செய்து, கல்லூரித் தளத்தில் நாங்கள் ஏவிய "தமிழாரம்", அன்றுகல்லூரியின் ஒவ்வொரு கணினியிலும்! எல்லாம் சுபமென்று திருப்தியுறும்தருணம் எனக்குக் கிடைத்த பின்னூட்டம் - "ஏண்டா! எழுத்து 'உரு'வை இறக்கவேண்டுமாம்! எங்களுக்கு வேறு வேலையில்லை! நீயும் உன் தமிழாரமும்!"

ஒரு விஷயம் நன்றாகப் புரிந்தது. ஐம்பது சதவீதம் தமிழர்களும், ஐம்பது சதவீதம்பிற மாநிலத்தவரும் பயிலும் கல்லூரியில் 'தமிழ்' வளர்ப்பது வாமனம்! இந்தப்பிழைப்பில், இருக்கும் கொஞ்ச நஞ்சத் தமிழர்களையும் 'எழுத்துரு இறக்கு!', 'C:\ க்குப் போ!' எனச் சொல்லி வெறுப்பேற்றினால்...!

முதல் 'கல்' - தடுக்கி விழுந்தேன்! உள்ளம் சொன்னது - இன்னும் "கல்"!

இரண்டாவது கல் - உயிர்:(2003)

பூத்த உடனேயே 'தமிழாரம்' வாட ஆரம்பித்தது - என் மனமும்! ஒரு மாத காலயோசனைக்குப் பிறகு முடிவு செய்தேன் -

இணையப் பக்கம் திறந்ததும், 'தமிழ்', தமிழாய்த் தெரிய வேண்டும்!

இம்முறை எனது அஸ்திரம்,
"Adobe Photoshop 6.0". அடுத்த இரு மாதங்களில்அனைத்துப் பகுதிகளுக்கும் தூரிகையால் 'உயிர்'
கொடுத்தேன்! குமிழ்கள், கதைகள், கவிதைகள் என எல்லாவற்றையும்வலைப்படங்களாய்த் (gif, jpeg) தீட்டினேன்!

முகப்பில் பாரதியின் கவிதை தாங்கிய 'புதிய தமிழாரம்' மீண்டும் ஏவப்பட்டது!

எதிர்பார்த்தபடியே நண்பர்களும் ஆசிரியர்களும் பாராட்ட, 'தமிழாரம்' கல்லூரித்தளத்திலிருந்து இணையத்திற்குப் பரிந்துரை செய்யப்பட்டது!

இமைகளின் ஓரத்தில் துளிர்த்த இரு துளிகளைத் துடைத்துவிட்டுச் சொன்னேன்
-"இணையத்திற்குத் தயாராக இன்னும் எங்களுக்கு அவகாசம் வேண்டும்!"

எனக்குத் தெரிந்திருந்தது! அனைத்துப் பக்கங்களும் வலைப்படங்களாக இருக்கும்தமிழாரத்தை இணையத்தில் ஏவுவது பெருந்தவறென்று! ஒவ்வொரு பக்கமும்ஏழு முதல் பத்து மெகா பைட்டுகளைக் கொண்டது! பக்கங்கள், உலாவியில்இறங்குகிறேன் பேர்வழி என்று நீண்ட மணித்துளிகளை எடுத்து வாசகர்களைவெறுப்பேற்றினால்...!

இரண்டாவது 'கல்' - இடறியது! இதயம் மட்டும் இன்னும் "கல்"!

மூன்றாவது கல் - உதிரம்:(2004)

'லினக்ஸ்' ஆதரவாளனாக இருந்தும்
'மைக்ரோ ஸாப்ட்'
-இன் ஏகாதிபத்திய வலைக்குள் சிக்கினேன்!

Weft 3.0 Beta! (Web Embedding Font Tool)

இந்த ஊடகத்தால் கொஞ்சம் 'உதிரம்' மட்டும் செலவானது! இதோ இன்று நீங்கள்காணும் எமது "தமிழாரம்"!

******************

ஒவ்வொரு இடத்திலும் அடிபட்டு, மிதிபட்டு வந்த எனக்கு, "யுனிகோடு" - ஒருவரப்பிரசாதம்! ஆனால் இங்கேதான் வந்தது வினை!

காசி அய்யா, "என் கோடு, உன் கோடு, யுனிகோடு, தனி கோடு" என்று ஒரு போடுபோட, கணினி வைத்திருப்பவர்களெல்லாம் 'தமிழ்' வளர்க்கப் புறப்பட... இதுவளர்ச்சியா? இல்லை வீழ்ச்சியா என்றே ஐயம் வருகின்றது!

என்ன இவன் இப்படி சொல்கிறான் என்று என் மீது நீங்கள் பாய்வதற்கு முன் ஒருநிமிடம்...


இந்த இணையப் பூங்காவில் யார் வேண்டுமானாலும் "வலைப்பதிவுகள்" வளர்க்கலாம்! வளருங்கள் வாழ்த்துகிறேன்! ஆனால் இதே பூங்காவில் ஒரு "மரத்தை" சிலர் வளர்க்க எண்ணியிருக்கிறோம்! அது "தமிழ் மொழியாக்கம்"! அந்தப் பணிக்குக் கொஞ்சம் தகுதியுடையவர்கள் தேவை!


எனக்கும் தமிழ் தெரியும்! நானும் மொழிபெயர்ப்பேனென்று, தமிழை வேறோடுபெயர்த்துவிடாதீர்கள்!

பாலூட்டி வளர்த்த அன்னையையே, வளர்க்கும் பாக்கியம் எத்தனை பேருக்குக்கிடைக்கும்! அது நமக்குக் கிடைத்திருக்கிறது! நம் தாயை வளர்க்கும் பாக்கியம்! இணையத்தில் 'தமிழ்த் தாயை' வளர்க்கும் பாக்கியம்!

அந்தப் புண்ணியச் செயலுக்குத் தகுதியானவர்கள் போதும்! இல்லையெனில்தகுதி பட முயலுங்கள், போதும் - 'ஷ்ரேயாவைப்' போல!


Shreya commented in Valaipoo:

நானும் ஒரு உசாரில் மொழி பெயர்ப்பெல்லாம் செய்யப் போனேன்..2 சொல் "பெயர்த்தவுடன்" இது நமக்கு சரி வராது என்று விளங்கி,

விட்டுட்டேன். இன்னும் கொஞ்சம் படித்துவிட்டு/ சும்மா வீட்டில் பிரக்டிஸ் பண்ணிவிட்டு முயற்சியைத் தொடங்கலாமோ என்றும் எண்ணம் வருவதுண்டு.

Posted by: ஷ்ரேயா at September 21, 2004 09:24 PM


இதற்கு மேல் ஏதும் சொல்லத் தோன்றவில்லை! ஒரு வேலை இணையத்தில்தமிழ்' வளர்க்க நான் தான் இவ்வளவு கடினப்படுகிறேனோ?

தெரியவில்லை!

என்னைப் போன்று பல கற்களால் தடுக்கி, அவற்றையே தாண்டி, "மையில்கற்களாகச்" செய்த ஒரு உயிரின் ஆறுதல் பெறும்வரை, எனது
' உரு... உயிர்... உதிரம், உதிரும்....

:( யூனா

1 comment:

அன்பு said...

அருமை... உங்கள் உருவத்துக்கும், உங்கள் தமிழுக்கும், தமிழார்வத்துக்கும் தொடர்பே இல்லை. உண்மையில் உங்களுடைய எழுத்து, வேட்கை பிரமிப்பூட்டுக்கிறது, தொடர்ந்து எழுதுங்கள். ஊர்கூடி தேரிழுப்போம்.

வாவ்...

"...பாலூட்டி வளர்த்த அன்னையையே, வளர்க்கும் பாக்கியம் எத்தனை பேருக்குக் கிடைக்கும்! அது நமக்குக் கிடைத்திருக்கிறது! நம் தாயை வளர்க்கும் பாக்கியம்! இணையத்தில் 'தமிழ்த் தாயை' வளர்க்கும் பாக்கியம்!"

பி.கு: உங்கள் வலைப்பதிவின் எழுத்துறுவின் அளவை கொஞ்சம் பெரிதாக்குங்களேன், வாசிக்க கொஞ்சம் சிரமாயிருக்கிறது, நன்றி.